Bogusław Szul-Skjöldkrona


Bogusław Maria Aleksander Szul-Skjöldkrona, który przyszedł na świat 13 listopada 1895 roku w Lipinkach, był nie tylko utalentowanym polskim poetą, ale również pasjonatem, który zbierał teksty piosenek. Jego życie zostało tragicznie przerwane 27 maja 1920 roku w Czetwertynówce.

W trakcie służby wojskowej Szul-Skjöldkrona osiągnął stopień majora w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego. Jego zaangażowanie w działania na rzecz ojczyzny nie pozostało niezauważone, za co uhonorowano go Orderem Virtuti Militari, jedną z najwyższych odznak wojskowych w Polsce.

Życiorys

Bogusław Szul-Skjöldkrona urodził się 13 listopada 1895 roku w Lipnikach, w rodzinie inżyniera naftowego Ludwika i Róży z domu Grohss von Rosenburg. W roku 1913 z powodzeniem zdał egzamin maturalny z odznaczeniem w c. k. Gimnazjum III w Krakowie. W 1914 roku ukończył kurs instruktorów skautingu, co świadczy o jego zaangażowaniu w działalność społeczną. Ponadto, studiował medycynę i był członkiem stowarzyszenia Sokoła.

10 sierpnia 1914 roku wstąpił do Legionu Wschodniego, a następnie walczył w 3 pułku piechoty, gdzie brał udział w bitwach, m.in. pod Rarańczą. W tym okresie piastował stanowisko dowódcy 5. kompanii 3 pułku piechoty i odniósł rany w walkach pod Kołkami. Jego kariera wojskowa rozwijała się dynamicznie, co potwierdzają awanse na kolejne stopnie wojskowe: chorążego (18 października 1914), podporucznika (11 listopada 1914) oraz porucznika (1 lipca 1916).

Kiedy kryzys przysięgowy zastał go w Krakowie, zdecydował się przedostać na tereny wschodnie, gdzie brał udział w bitwie pod Kaniowem. W Archangielsku służył w Oddziale Polskim, obejmując dowodzenie w plutonie oficerskim. 29 października 1918 roku został mianowany szefem sztabu Dowództwa Wojsk Polskich w północnej Rosji, która była częścią Armii Polskiej we Francji. Po wyjeździe oddziału majora Skokowskiego 10 grudnia 1918 roku objął dowództwo garnizonu Archangielsk.

Od kwietnia 1919 roku osiedlił się na stałe w Polsce, gdzie kontynuował służbę jako oficer sztabowy. W maju 1920 roku objął dowodzenie I batalionu 52 pułku Strzelców Kresowych. Niestety, poległ 27 maja 1920 roku pod Czetwertynówką nad Bohem, prowadząc osobiście kompanię do szturmu. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się w Tulczynie, skąd po ekshumacji, w 1932 roku, został przeniesiony na warszawskie cmentarz Powązki Wojskowe, gdzie spoczywa w kwaterze A5-pomnik-2.

Upamiętnienie

8 lipca 1920 roku pośmiertnie zatwierdzono awans Bogusława Szula-Skjöldkrony na stopień podpułkownika, z dniem 1 kwietnia 1920 roku, w piechocie, w grupie oficerów byłej Armii gen. Hallera.

Uznawany był za wybitnego twórcę tekstów piosenek II Brygady Legionów, co podkreśla jego znaczenie w polskiej kulturze wojskowej. Dodatkowo, był zbieraczem tekstów piosenek oraz przyśpiewek wojskowych. W 1919 roku opublikował tomik o tytule „Piosenki leguna-tułacza”, w którym zgromadził te cenne utwory.

W jego wierszu Odwiedziny w Mołotkowie opisano jedną z najkrwawszych bitew stoczonych przez Legiony Polskie, co czyni go istotnym dokumentem historycznym oraz artystycznym.

Życiorys Bogusława Szula-Skjöldkrony został szczegółowo przedstawiony przez Karola Koźmińskiego w książce pt. „Kamienie na szaniec”, wydanej w 1937 roku.

Ordery i odznaczenia

Wiele osób odnajduje w życiorysie Bogusława Szula-Skjöldkrony szereg odznaczeń, które świadczą o jego zasługach. Wśród nich wyróżniają się następujące ordery:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari,
  • Krzyż Niepodległości – przyznany pośmiertnie 19 grudnia 1930 roku.

Przypisy

  1. MarekM. Gałęzowski MarekM., Bogusław Szul-Sköldkrona, Warszawa: IPN, 2020 r., s. 5.
  2. Co słychać w świecie kulturalnym. „Kamienie na szaniec”. 12 bohaterskich żywotów. „Dzień Dobry”. Nr 224, s. 7, 15.08.1939 r.
  3. "Gazeta Lwowska" nr 121 z 31.05.1932 r., s. 6: Z Bolszewji do Polski.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 27 z 21.07.1920 r., s. 591.
  5. Pawlik 1928 r., s. 15 wg autora major Szul poległ pod wsią Ulanica, w gminie Ładyżyn, w ówczesnym powiecie hajsyńskim.
  6. Roliński 1989 r.
  7. Bagiński 1921 r., s. 465.
  8. Bagiński 1921 r., s. 474.
  9. Lista starszeństwa 1917 r., s. 9.
  10. Sprawozdanie 1913 r., s. 131.
  11. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze.
  12. a b Dydo 1981 r., s. 56.
  13. a b Cyfrowa Biblioteka.
  14. M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.

Oceń: Bogusław Szul-Skjöldkrona

Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:24